khmer Update93

hello.im going to make page khmer

Tuesday, April 10, 2018

សម្ដេច​ព្រះ​កែវហ្វាអង្គជី (ឆ្នាំ​១៦៧៣-ឆ្នាំ​១៦៧៥)

ក្រោយ​ពី​ពេល​ដែល​សម្ដេច​ព្រះ​ភគវតី​ព្រះចមក្សត្រី អតីត​អគ្គមហេសី​របស់​បរម​រាជា​ពញា​សូ បញ្ជា​ឲ្យ​ពួក​ចាម​ជ្វា ឲ្យ​លប​លុក​ធ្វើ​គត​ព្រះ​បទុម​រាជា​ស្រី​ជ័យជេដ្ឋ បាន​ហើយ ពួក​ព្រាហ្មណ៍​បុរោហិត នាម៉ឺន​សព្វ​មុខ​មន្ត្រី រាជា​គណៈ​សង្ឃ ព្រះរាជវង្សានុវង្ស ក៏​បាន​ថ្វាយ​រាជ្យ​សម្បត្តិ​ទៅ​ព្រះអង្គ​ជី ដែល​ជា​ព្រះរាជ​បុត្រ​ច្បង​របស់​ព្រះ​បរម​រាជា​ពញា​សូ ឲ្យ​ឡើង​សោយរាជ្យ​នៅ​ទីក្រុង​ឧត្តុង្គមានជ័យ ដោយ​មាន​ព្រះនាម​ក្នុង​រាជ្យ​ថា សម្ដេច​ព្រះ​កែវហ្វាអង្គជី។

ចំណែក​ខាង​ព្រះ​មហា​ឧបយោរាជ​អង្គ​តន់ ជា​ព្រះបិតុលា និង​ព្រះ​អង្គ​នន់ ដែល​ត្រូវ​ជា​ប្អូន​ជីដូនមួយ​នឹង​ព្រះអង្គ ដែល​បាន​ភៀស​ខ្លួន​ទៅ​ប្រទេស​យួន ក្នុង​ពេល​ដែល​ព្រះ​ស្រី​ជ័យជេដ្ឋ ធ្វើ​គត​ដណ្ដើម​រាជ្យ​ពី​ព្រះ​បរម​រាជា​ពញា​សូ ជា​បិតា​របស់​ព្រះអង្គ​នោះ បាន​សុំ​ទ័ព​ពី​ព្រះរាជា​យួន ដើម្បី​មក​វាយ​ព្រះ​ស្រី​ជ័យជេដ្ឋ សងសឹក​វិញ។ ព្រះចៅ​យួន​អណ្ណាម​កុក ក៏​យល់​ព្រម​បញ្ជូន​ទ័ព ១​ម៉ឺន​នាក់​មក​វាយ​ប្រទេស​ខ្មែរ​តាម​ការ​ស្នើសុំ។ ឯកសារ​ខ្លះ​បាន​បញ្ជាក់​ថា គឺ​ដោយសារ​ព្រះអង្គ​តន់ និង​ព្រះអង្គ​នន់ ជា​មា និង​ក្មួយ ដែល​បាន​ទៅ​ពឹង​យួន ឲ្យ​បោះ​ទីតាំង​នៅ​ព្រៃ​នគរ​នេះ​ហើយ ដែល​នាំ​ឲ្យ​យួន ចេះ​តែ​នាំ​គ្នា​ទន្ទ្រាន​ចូល​មក​កាន់​តែ​ច្រើន​ឡើងៗ​នៅ​ដែនដី​ប្រទេស​ខ្មែរ​ភាគ​ខាង​ក្រោម​នោះ។

ពេល​នាំ​ទ័ព​យួន មក​ដល់​ប្រទេស​ខ្មែរ​ហើយ ទើប​ព្រះ​មហា​ឧបយោរាជ​អង្គ​តន់ ដឹង​ថា ព្រះ​បទុម​រាជា​ស្រី​ជ័យជេដ្ឋ ជា​ស្ដេច​ជ្រែក​រាជ្យ​នោះ ត្រូវ​សុគត​ដោយសារ​ស្នាដៃ​ពួក​ចាម​ជ្វា រួច​ទៅ​ហើយ។ ឯ​ខាង​សម្ដេច​ព្រះ​កែវហ្វាអង្គជី ដែល​ទើប​នឹង​ឡើង​សោយរាជ្យ​វិញ​នោះ មិន​បាន​ដឹង​ថា​ព្រះ​បិតុលា​មាន​បំណង​ប៉ង​សងសឹក​ឲ្យ​ព្រះបិតា​ព្រះអង្គ​ឡើយ។ ពេល​បាន​ជ្រាប​ថា​មហា​ឧបយោរាជ​អង្គ​តន់ ជា​ព្រះ​បិតុលា និង​ព្រះអង្គ​នន់ ជា​ប្អូន​ជីដូនមួយ នាំ​ទ័ព​យួន ចូល​មក​ស្រុក​ខ្មែរ​ដូច្នោះ ទ្រង់​គិត​ថា ប្រាកដ​ជា​មក​ច្បាំង​ដណ្ដើម​រាជ្យ​ព្រះអង្គ ព្រះអង្គ​ក៏​បាន​ទ្រង់​កេណ្ឌ​ទ័ព​រាយ​កម្លាំង​ចាំ​ទទួល​ធ្វើ​សង្គ្រាម​រួច​ជា​ស្រេច។

ដោយ​មិន​បាន​យល់​បំណង​ពិត​ប្រាកដ​ទាំង​សង​ខាង និង​ដោយសារ​មាន​ការ​សង្ស័យ​រវាង​គ្នា​នឹង​គ្នា មហា​ឧបយោរាជ​អង្គ​តន់ ជា​ឪពុក​មា បាន​ក្លាយ​ជា​សត្រូវ​ស្លាប់​រស់​របស់​ព្រះអង្គ​ជី ជា​ក្មួយ ហើយ​សង្គ្រាម​ដ៏​ធំ​មួយ​បាន​កើត​ឡើង​រវាង​ម្ខាង​ខ្មែរ និង​ម្ខាង​ទៀត​ដោយ​មាន​អន្តរាគមន៍​ទ័ព​យួន។

ជា​ដំបូង ទ័ព​ទាំង​ពីរ​នេះ​បាន​ប៉ះ​ទង្គិច​ច្បាំង​គ្នា​នៅ​ភ្នំពេញ មិន​ចាញ់​មិន​ឈ្នះ ប៉ុន្តែ​ទីបំផុត ទ័ព​ខ្មែរ-យួន របស់​មហា​ឧបយោរាជ​អង្គ​តន់ វាយ​បំបែក​បន្ទាយ​ភ្នំពេញ ហើយ​ធ្វើ​ដំណើរ​ជម្រុល​ទៅ​វាយ​បន្ទាយ​ឧត្តុង្គមានជ័យ ទៀត។

ក្នុង​ដំណើរ​នេះ មហា​ឧបយោរាជ​អង្គ​តន់ ទ្រង់​អាពាធ​ជា​ទម្ងន់​ដោយ​អហិវាត​រោគ គឺ​រោគ​ខ្យល់ ឬ​អាសន្ន​រោគ។ ទ្រង់​ផ្ដាំ​នឹង​មេ​ទ័ព​យួន ឲ្យ​ខំ​វាយ​ដណ្ដើម​រាជ្យ​សម្បត្តិ​យក​មក​ថ្វាយ​ព្រះអង្គ​នន់ ជា​ក្មួយ​របស់​ព្រះអង្គ ដែល​ត្រូវ​ជា​ព្រះរាជបុត្រ​ព្រះអង្គ​អ៊ឹម ដែល​ទ្រង់​បាន​សោយ​ទិវង្គត​ក្នុង​សង្គ្រាម​កាល​រាជ្យ​ព្រះអង្គ​ច័ន្ទ​អ៊ីប្រាហ៊ីម នោះ​ឲ្យ​បាន។ ទ្រង់​ផ្ដែផ្ដាំ​រួច​ក៏​សុគត​ទៅ។

ចំណែក​ខាង​សម្ដេច​ព្រះ​កែវហ្វាអង្គជី ជា​ស្ដេច​សោយរាជ្យ​វិញ កាល​បើ​ជ្រាប​ថា​ទ័ព​ខ្មែរ-យួន របស់​ព្រះ​ឧបយោរាជ ជម្រុល​មក​ដល់​ឧត្តុង្គ​ហើយ ព្រះអង្គ​ក៏​ទ្រង់​ចាត់​ទ័ព​ឲ្យ​ទៅ​វាយ​កម្ចាត់​បាន​ដោយ​ជោគជ័យ។ ទ័ព​ខ្មែរ-យួន ក៏​ដក​ថយ ហើយ​មក​បោះ

No comments:

Post a Comment